دولت الکترونیک و فواید آن
به گزارش ایسنا با بهره‌گیری از دولت الکترونیکی، مردم می‌توانند به جای مراجعه حضوری برای دریافت خدمات دولتی، هر زمان و هرجا این خدمات را درخواست کنند. البته پروژه‌هایی مانند شبکه ملی اطلاعات، دولت الکترونیک و دولت همراه از پروژه‌هایی هستند که افتتاح آن‌ها تازه سرآغاز فعالیت‌های لازم در این طرح‌ها به شمار می‌رود و لازم است خدمات متنوع در بستر این امکانات قرار بگیرد تا آنچه از ابتدا درباره کاهش مراجعات و صرفه‌جویی در زمان و سهولت در بروکراسی اداری مدنظر بوده محقق شود.
سال‌هاست که دولت‌ها به دنبال الکترونیکی کردن خدمات هستند و استقرار دولت الکترونیک در این زمینه بسیار مؤثر است، اگر امور کشور و خدمات‌دهی به سوی الکترونیکی شدن پیش برود، منجر به شفاف‌سازی می‌شود و فساد کاهش می‌یابد. با دولت همراه به جای این‌که نیاز باشد مردم برای دریافت خدمات مراجعه کنند، می‌توان خدمات دولتی را همه‌وقت و همه‌جا به مردم ارائه داد.
دولت الکترونیک و ارائه خدمات دولتی به صورت غیرحضوری و الکترونیکی، یکی از مهم‌ترین اقداماتی است که می‌تواند مورد توجه افرادی که به این خدمات نیاز دارند قرار بگیرد.
لزوم تحقق دولت الکترونیک
با وجود این، به اعتقاد کارشناسان دولت الکترونیک زمانی به رشد واقعی می‌رسد که همه دستگاه‌ها داده‌هایشان را به اشتراک بگذارند، درحالی‌که از این منظر می‌توان گفت هنوز به مرحله بلوغ نرسیده‌ایم و برخی سازمان‌ها یا میانه‌ای با الکترونیکی شدن ندارند، یا روش ویژه خود را برای این کار در پیش گرفته‌اند که این موضوع با تجمیع خدمات به صورت واحد در تضاد است.
برخی از دستگاه‌ها فکر می‌کنند اگر داده‌هایشان را برای ارائه خدمات آنلاین در اختیار قرار دهند، قدرت خود را از دست می‌دهند.
در این راستا امیر محمدزاده لاجوردی، عضو هیئت‌مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت گفت: «یکی از موانع اساسی در هوشمندسازی و دولت الکترونیک، بحث حکمرانی داده و خساست در اشتراک‌گذاری داده‌هاست و برخی از دستگاه‌ها و سازمان‌ها در این خصوص کاستی‌هایی در کشور دارند.»
عضو هیئت‌مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت همچنین در خصوص ارتباط بین دانشگاه‌ها و شرکت‌های دانش‌بنیان افزود: «ما دانشگاه‌هایی را در سطح کشور داریم که در حوزه شرکت‌های دانش‌بنیان پیشتاز بوده‌اند؛ به طور مثال دانشگاه صنعتی شریف که حدود ۵۰۰ شرکت دانش‌بنیان در اطراف این دانشگاه تأسیس شده است و حدود نیمی از بودجه آن از طریق ارتباط با صنعتی که دارند تأمین می‌شود. در خصوص ارتباط بین شرکت‌های دانش‌بنیان و دانشگاه‌ها، متأسفانه این تمرکز در دانشگاه‌های شهر تهران وجود دارد و مطلوب آن است که دانشگاه‌های استان‌ها هم به سمت دانشگاه‌های نسل ۳ و ۴ حرکت کرده و عملا وارد بخش فناورانه و شرکت‌های دانش‌بنیان شوند.»
