به گزارش تجارت‌نیوز، در سال‌های گذشته تلاش‌هایی برای آنچه «حمایت از تولید داخلی و تولیدکنندگان» خوانده می‌شود، صورت گرفته است. در گفتمان رایج، بنگاه تولیدی به بنگاه‌ها و شرکت‌هایی اطلاق می‌شود که دارای پروانه تولید هستند. پروانه‌ای که دریافت آن برای یک جوان تازه وارد به فضای کسب و کار، مصداق عبور از هفت خان رستم است.
البته بسیاری از شرکت‌های کوچک و متوسط که در حال فعالیت هستند، به رغم ایجاد اشتغال پایدار، حتی در حرف و شعار نیز مورد حمایت قرار نمی‌گیرند؛ به این دلیل که پروانه تولید ندارند و تولیدکننده به حساب نمی آیند.
این گروه از شرکت‌های کوچک و متوسط، طیف وسیعی از خدمات و کالاها را برای مردم تامین می‌کنند و بیش از همان تولیدکنندگان بزرگ دارای پروانه تولید، با چالش‌های محیط کسب وکار دست به گریبان هستند و این بی عدالتی محض است که از آنها حمایت نشود.
دریافت تسهیلات اکنون به رانت بزرگی تبدیل شده و هر شرکت کوچک و متوسطی قادر به دریافت آن نیست و موهبت اعتبارات بانکی اغلب به سوی شرکت‌های بزرگ تولیدکننده سرازیر می‌شود.
همچنین، شرکت های کوچک و متوسط، در مواجهه با سازمان بیمه و تامین اجتماعی، متحمل آسیب‌های بیشتری می‌شوند و قادر به توجیه این سازمان بزرگ و نامنظم نیستند و به تعبیری زورشان به این سازمان نمی‌رسد. اما شرکت‌ها و پیمانکاران بزرگ ظاهرا، کمتر از این ناحیه دچار مشکل می‌شوند.
این بخش از فعال اقتصادی همه روزه با قوانین متغیر و در مواقعی، متضاد وزارت صمت و وزارت بهداشت مواجه شده و رفع و رجوع آثار وضع این ضوابط جدید، برای این طیف از کسب وکارها به نسبت سایر شرکت‌های بزرگ سخت تر بوده است. در عین‌حال، قراردادهای یک طرفه شرکت‌های بزرگ دولتی با شرکت‌های کوچک و متوسط را هم باید به مجموعه مشکلات صاحبان این بنگاه‌ها افزود. بنابراین، حمایت واقعی باید از این بخش از جامعه اقتصادی صورت گیرد. آنها که کارآفرین واقعی هستند، شغل ایجاد کرده و مالیات خود را نیز می‌پردازند و گویی برای جامعه نیز مفیدتر هستند.
اگرچه، مسائل مالیاتی این شرکت‌ها گاه به مشکلات بغرنجی تبدیل می‌شود. این شرکت‌ها به دلیل عدم برخورداری از تجربه کافی و عدم بهره گیری از مدیران مالی، بعضا با چالش‌های بسیاری در این حوزه دست و پنجه نرم می کنند. همچنین وجود بازار گسترده خرید و فروش غیررسمی ( فروش بدون فاکتور همراه با ارزش افزوده ) مانع بزرگی برای شرکت‌های شناسنامه‌دار کوچک و متوسط به شمار می‌آید.
به هر روی، کسب‌وکارهای کوچک و متوسط، از پتانسیل بالایی برای ایجاد رشد و توسعه پایدار در کشور برخوردارند. از این رو به جای شعار حمایت از تولید باید به طور واقعی از جوانانی که وارد این عرصه می‌شوند حمایت کرد. شرکت‌هایی چون ایران خودرو و سایپا یا شرکت‌های عظیم فولادی و.. نیازی به حمایت ندارند. یا به عبارت بهتر، ایران خودرو و سایپا مهاجرت نمی‌کنند؛ اما این جوانان کارآفرین به دلیل رو به‌رو شدن با مشکلات غیرقابل تحمل، سودای مهاجرت را در سر می پرورانند و البته جایگزینی این نیروها و نخبگان در کوتاه مدت غیر ممکن است.
نکته حائز اهمیت دیگر آنکه همه فعالان حوزه کسب‌وکار، تولیدکننده نبوده و همه بازیگران اعم از تولیدکنندگان، صادرکنندگان و واردکنندگان باید با یک چشم نگریسته شوند؛ اگرچه تولیدکنندگان نیز طی این سال‌ها به طور واقعی مورد حمایت قرار نگرفته‌اند اما این مرزبندی ها باید حذف شود و حمایت‌ها به سایر بخش‌ها نیز تعمیم پیدا کند.
منبع: اتاق تهران
آخرین اخبار کسب و کار را از صفحه کسب و کار دنبال کنید.
